அவள் "ப்ளீஸ். கொஞ்ச நேரம் எதுவும் பேசாதீங்க" என்றாள்.
நான் சினேஹாவை கண்கள் விரிய பார்த்தேன். அவள் மெல்லிய சந்தன நிற ஸீ-த்ரு நைட்டியில் இருந்தாள். அந்த நைட்டி ஒளிவு மறைவு இன்றி உள்ளே உள்ளதை அப்படியே காட்ட என் கண்கள் தொடர்ந்தன. சினேஹா உள்ளே அணிந்திருந்த வெண்ணிற ப்ராவும் பேண்டியும் பளிச்சென்று தெரிந்தன. அவளுடைய செப்புச்சிலை வடிவ உடலழகு அப்பட்டமாய் தெரிய நான் வாய்த்த கண் வாங்காமல் பார்த்தேன். எத்தனையோ கோடி பேர் தியேட்டருக்கு சென்று அவள் நிழல் அழகை காண தவமிருக்க அவளோ எனது தனியறைக்கு வந்து தன் நிஜ அழகை வெளிச்சம் போட்டு காட்டிக்கொண்டு இருக்கும் இந்த அதிசயத்தை நான் என்னென்று சொல்ல?
காலிங் பெல் மறுபடியும் அடித்தது. சினேஹா உடனே சென்று கட்டிலுக்கு அடியில் ஒளிந்து கொண்டாள்.
"ப்ளீஸ். அவங்க கேட்டா நான் இங்க இல்லைன்னு சொல்லிருங்க" சினேஹா மெல்லிய குரலில் சொன்னாள்.
எனக்கு தலையும் புரியவில்லை. வாலும் புரியவில்லை. சென்று கதவை திறந்தேன். நாற்பது, ஐம்பது வயதில் தாட்டியான ஒரு ஆள் நின்றிருந்தான்.
"அதுலு, இதுலு, அப்டிகுடு, இப்டிகுடு" என்று தெலுங்கில் ஏதோ சொன்னான். நான் "நஹி..நஹி" என்று கூறிவிட்டு கதவை சாத்தினேன்.
"வெளிய வாங்க சினேஹா. அந்த ஆள் போய்ட்டான்."
சினேஹா பயம் விலகாத முகத்தோடு அங்கும் இங்கும் பார்த்துக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.
"யார் சினேஹா அந்த ஆள்? எதுக்கு உங்களை தொரத்றான்?"
சினேஹா சிறிது நேரம் தயங்கி விட்டு "ரேப் பண்ண" என்றாள்.
'ரேப் பண்ணவா?' நான் அதிர்ந்தேன்.
"என்னங்க நீங்க இவ்வளவு சாதரணமா சொல்றீங்க? இருங்க நான் போலீஸ்க்கு போன் பண்றேன்"
"அய்யய்யோ. வேணாங்க. அந்த ஆள் நான் நடிக்கிற படத்தோட ப்ரொடியூசர்தான்"
"ப்ரோடியூசர்னா, ரேப் பண்ண வருவானா? போலீஸ்க்கு போன் பண்ணலாம் சினேஹா"
"ப்ளீஸ்ங்க. வேணாம்" என்று அவசரமாக தடுத்தாள்
நான் எரிச்சல் அடைந்தேன். ஏன் சும்மா சும்மா வேணாம் என்கிறாள்.
"ஏன் இப்படி காரணமே இல்லாம வேணாம் வேணாம்னு தடுக்கிறிங்க? சொல்லுங்க சினேஹா?" என்றேன்.
சினேஹா கொஞ்ச நேரம் திரு திருன்னு விழித்து விட்டு,
நான் சினேஹாவை கண்கள் விரிய பார்த்தேன். அவள் மெல்லிய சந்தன நிற ஸீ-த்ரு நைட்டியில் இருந்தாள். அந்த நைட்டி ஒளிவு மறைவு இன்றி உள்ளே உள்ளதை அப்படியே காட்ட என் கண்கள் தொடர்ந்தன. சினேஹா உள்ளே அணிந்திருந்த வெண்ணிற ப்ராவும் பேண்டியும் பளிச்சென்று தெரிந்தன. அவளுடைய செப்புச்சிலை வடிவ உடலழகு அப்பட்டமாய் தெரிய நான் வாய்த்த கண் வாங்காமல் பார்த்தேன். எத்தனையோ கோடி பேர் தியேட்டருக்கு சென்று அவள் நிழல் அழகை காண தவமிருக்க அவளோ எனது தனியறைக்கு வந்து தன் நிஜ அழகை வெளிச்சம் போட்டு காட்டிக்கொண்டு இருக்கும் இந்த அதிசயத்தை நான் என்னென்று சொல்ல?
காலிங் பெல் மறுபடியும் அடித்தது. சினேஹா உடனே சென்று கட்டிலுக்கு அடியில் ஒளிந்து கொண்டாள்.
"ப்ளீஸ். அவங்க கேட்டா நான் இங்க இல்லைன்னு சொல்லிருங்க" சினேஹா மெல்லிய குரலில் சொன்னாள்.
எனக்கு தலையும் புரியவில்லை. வாலும் புரியவில்லை. சென்று கதவை திறந்தேன். நாற்பது, ஐம்பது வயதில் தாட்டியான ஒரு ஆள் நின்றிருந்தான்.
"அதுலு, இதுலு, அப்டிகுடு, இப்டிகுடு" என்று தெலுங்கில் ஏதோ சொன்னான். நான் "நஹி..நஹி" என்று கூறிவிட்டு கதவை சாத்தினேன்.
"வெளிய வாங்க சினேஹா. அந்த ஆள் போய்ட்டான்."
சினேஹா பயம் விலகாத முகத்தோடு அங்கும் இங்கும் பார்த்துக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.
"யார் சினேஹா அந்த ஆள்? எதுக்கு உங்களை தொரத்றான்?"
சினேஹா சிறிது நேரம் தயங்கி விட்டு "ரேப் பண்ண" என்றாள்.
'ரேப் பண்ணவா?' நான் அதிர்ந்தேன்.
"என்னங்க நீங்க இவ்வளவு சாதரணமா சொல்றீங்க? இருங்க நான் போலீஸ்க்கு போன் பண்றேன்"
"அய்யய்யோ. வேணாங்க. அந்த ஆள் நான் நடிக்கிற படத்தோட ப்ரொடியூசர்தான்"
"ப்ரோடியூசர்னா, ரேப் பண்ண வருவானா? போலீஸ்க்கு போன் பண்ணலாம் சினேஹா"
"ப்ளீஸ்ங்க. வேணாம்" என்று அவசரமாக தடுத்தாள்
நான் எரிச்சல் அடைந்தேன். ஏன் சும்மா சும்மா வேணாம் என்கிறாள்.
"ஏன் இப்படி காரணமே இல்லாம வேணாம் வேணாம்னு தடுக்கிறிங்க? சொல்லுங்க சினேஹா?" என்றேன்.
சினேஹா கொஞ்ச நேரம் திரு திருன்னு விழித்து விட்டு,
நான் அட கன்றாவியே என்று நினைத்துக்கொண்டேன். அவள் மேலே இருந்த நன்மதிப்பு நாசமாய் போயிற்று. கடைசியில் ஒரு தேவடியாவை காப்பாற்றதானா ஹீரோ போல துள்ளி குதித்தோம்? ச்சே ச்சே ச்சே.
“காலையில எல்லாம் சரி ஆகிருவாங்க. உங்களுக்கு ஆட்சேபணை இல்லைன்னா இன்னைக்கு நைட்டு நான் இங்கேயே தங்கிட்டு காலையில போகவா?"
நான் மனதுக்குள் ஒரு கணக்கு போட்டேன். ஆற்றில் ஓடுகிற நீரை நாம் கொஞ்சம் அள்ளி குடித்தால் என்ன? ஆளாளுக்கு ஓக்கும் சினேஹாவை நாமும்தான் ஓத்தால் என்ன? ஆயிரம் உலக்கைகளிடம் இடி வாங்கிய உரல் என் உலக்கை இடித்தா உடைய போகிறது? இனி கனவிலாவது இது போல் வாய்ப்பு கிட்டுமா? வாய்ப்பை உபயோகப் படுத்திக்கொள்ள முடிவுசெய்தேன்.
"ம்ஹூம். அதெல்லாம் முடியாது. தேவையில்லாம எனக்கு பிரச்னை. நீ முதல்ல எடத்த காலி பண்ணு" என்றேன். ஒருமைக்கு தாவினேன். பல பேருடன் படுக்கும் ஒருத்திக்கு மரியாதை எதற்கு?
"ப்ளீஸ் சார். என்னோட நிலமைய கொஞ்சம் யோசிச்சு பாருங்க. நான் இப்போ வெளியே போனா என் உடம்பு நாறிடும். போலீசுக்கு போனா என் பேரு நாறிடும். நீங்கதான் சார் கொஞ்சம் பெரிய மனசு பண்ணி எனக்கு உதவி செய்யணும்" சினேஹா கெஞ்சினாள்.
"நோ வே. நீ கிளம்பு" நான் இரக்கமில்லாமல் சொன்னேன்.
"ப்ளீஸ் சார். ப்ளீஸ் சார்" சினேஹா கெஞ்சினாள்.
நான் சற்று யோசித்துவிட்டு,
"ஓகே. ஆனா ஒரு கண்டிஷன்" என்றேன்.
"என்ன கண்டிஷன்" சினேஹா ஆர்வமாக கேட்டாள்.
"அதையும் நீதான் கண்டு பிடிக்கணும். என்ன கண்டிஷன்னு சரியா சொல்லிட்டா, என் ரூம்ல தங்கலாம். இல்லைன்னா கிளம்பலாம்"
சினேஹா சிறிது நேரம்தான் யோசித்து இருப்பாள்.
"ம்ஹூம். வெளிய போய் நான்கு பேரிடம் இடி வாங்கறதுக்கு, உன் ஒருதன்கிட்டய இடி வாங்கறேன். எனக்கு சம்மதம்" என்றாள். கற்பூரம் போல் பற்றி கொண்டாள். கை தேர்ந்தவள் அல்லவா?
எனக்கு மனசுக்குள் சந்தோஷம் துள்ளி குதித்தது. அதை வெளியே காட்டி கொள்ளாமல்,
"அப்ப உன் நைட்டிய கழட்டு முதல்ல"
கொஞ்சம் கூட கூச்சமே இல்லாமல் குனிந்து நைட்டியை பற்றி அதை கழற்றுவதற்காக உயரே தூக்கினாள்.
"இரு. இரு" என்றேன்.
"பின்னாடி திரும்பி உன் பின் பக்கத்த எனக்கு காட்டு"
சினேஹா திரும்பி தன் அழகிய பின்புறத்தை எனக்கு காட்டினாள்.
"இப்போ, வசூல் ராஜா படத்துல, குண்டிய இந்த பக்கமும் அந்த பக்கமும் ஆட்டி ஒரு டான்ஸ் ஆடுவியே. அதே மாதிரி ஆட்டிக்கிட்டே நைட்டிய கழட்டு"
சினேஹா தன் விரிந்த புட்டங்களை இடத்தும் வலதுமாக குலுக்கி குலுக்கி ஆட்டி மெல்ல மெல்ல தன் நைட்டியை உருவி எறிந்தாள். இப்போது ப்ரா, ஜட்டியுடன் அவள் பின்னழகு மின்னியது. மேலே அகலமாய் இருந்த உடல் இடையில் குறுகி, கீழே மிகப் பெரிதாய் விரிந்து சென்றது.
No comments:
Post a Comment